เกิดใหม่อีกครั้ง ผมมีครอบครัวที่รักผมมากๆ #เวลน้อยผู้เป้นที่รัก - นิยาย เกิดใหม่อีกครั้ง ผมมีครอบครัวที่รักผมมากๆ #เวลน้อยผู้เป้นที่รัก : Dek-D.com - Writer
×

    เกิดใหม่อีกครั้ง ผมมีครอบครัวที่รักผมมากๆ #เวลน้อยผู้เป้นที่รัก

    เพราะความข้อผิดพลาดบางอย่างของพระเจ้า ทำให้เขาไปเกิดใหม่ก่อนเวลาในอีกโลก ใช้ชีวิตรันทดอยู่ที่นั่นเกือบ50 ปี พอตายแล้วได้มาพบกับพระเจ้า เจ้าตัวก็บอกว่าส่งเขาไปเกิดผิดที่.. อ้าวว ทำไมทำงี้อ้ะ พระเจ้า!!

    ผู้เข้าชมรวม

    2,715

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    12

    ผู้เข้าชมรวม


    2.71K

    ความคิดเห็น


    18

    คนติดตาม


    184
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  6 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 มิ.ย. 65 / 23:21 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


     

    sds

    สวัสดีค่าา

    นามปากกาเรา ชื่อ หญิงแม่ A นะคะ

    มาเปิดเรื่องใสๆ ฟิลกู๊ด มีแต่น้อน น้อนน น้อนนนน เต็มไปหมด

    《 เรื่องนี้เกิดจากจินตนาการและความกาวของคนแต่งล้วนๆไม่มีสาระใดๆ ผสม 》

    ♧ แต่งสด ด้นสด จินตนาการสดๆ พล็อตไม่แน่นอน มีเดินทางเท้า บางทีก็ลงน้ำดำใต้ทะเล บางทีก็พาไปนอกโลก หาผู้ที่นอกกาแล็กซี่(?) ♧ 

     

     

    #

     

      ## มีคำผิดเยอะต้องขออภัยนะคะ แต่งในมือถือ ซอรี่ไว้ตรงนี้ ##

    ### เรื่องนี้ไม่บาปนะคะ ทุกคน ท่องไว้ค่ะทุกคน ไม่บาป ไม่มีเรือผี หรือเรือบาป! ###

     

    นิยายแนว : BL/Yaoi , FeelGood , เกิดใหม่แต่ไม่ใช่ร่างคนอื่น , โลกอนาคต , เครือข่ายดวงดาว , สโวไลฟ์ , แจกความมึนและฝลดใฝล(?)ของนายเอก , พระเอกไม่ออกจนกว่าคนแต่งจะปล่อยบท---แค่ก!

    วันๆนายเอกไม่ทำอะไรนอนจากกินกับนอนและถูกครอบครัวโอ๋ 

     

    # ถ้าใครไม่ชอบแนวนี้ สามารถกดปิดได้เลยนะคะ #

     

    ถ้าใครอ่านมาถึงจุดนี้แล้วยังไม่กดออกงั้นพวกเรามาเริ่มเข้าเกริ่นเรื่องกันเลย!! 

     

     

    * จุดเริ่มต้นระหว่างของดาวโลกและกาแล็กซี่ดวงดาวทั้งหลาย *

     

    เนื่องจากยุคปัจจุบันเกิดโรคระบาดผู้คนทั่วโลกล้มตาย มนุษย์เริ่มหาอาหารไม่ได้ เกิดภัยแล้ง ภัยธรรมชาติเลวร้าย ฝนตกหนัก พายุลูกเห็บ เกิดขึ้นบ่อยจนชาวบ้านไม่สามารถทำการเพาะปลูกหรือเก็บเกี่ยวได้ เกิดโรคระบาดในพวกสัตว์ โดยเฉพาะสัตว์ที่มนุษย์เอามาบริโภคพากันล้มตายจนเกือบหมด

    แต่ยังไม่น่ากลัวเท่ากับการที่สัตว์บางชนิดที่อยู่กับธรรมชาติจู่ๆ เริ่มพากันล้มตายและเริ่มสูญพันธุ์ไป

     

    เท่านั้นยังไม่พอ..

     

    ระบบสุริยะจักรวาลที่เงียบสงบมาตลอดหลายล้านปี จู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ที่ทุกคนไม่คาดคิดขึ้น เมื่ออยู่ๆ ก็มีผู้รุกรานจากกาแล็ตซี่อื่นก็ปรากฏตัว อีกทั้งพวกมันคิดหวังจะเข้ามายึดครองดาวโลกเพื่อเอาทรัพยากรทุกอย่างบนโลกไปเป็นของตัวเอง

    ในการบุกครั้งแรก แม้เหล่ามนุษย์จะพากันตั้งตัวไม่ทัน ทำให้สูญเสียผู้คนและพื้นที่บางส่วนไป

    ถึงแม้ว่าจะพ่ายแพ้กันในการโจมตีครั้งแรก แต่ก็ใช่ว่าจะพวกเขาจะยอมแพ้ง่ายๆ ในเมื่อมันจะมีคนนอกคิดจะเอาของๆ ที่เป็นของพวกเขาไป

    เหล่ามนุษย์จากที่เคยต่างคนต่างอยู่ ทุกคนทั่วทั้งโลกก็หันมาจับมือกันเพื่อปกป้องและนำทุกสิ่งทุกอย่างของพวกเขาคืน

    เหล่านักวิทยาศาสตร์และกองทัพทั่วโลกหันมาจับมือกัน เพื่อช่วยกันสร้างยานอวกาศและอาวุธเพื่อต่อสู้กับพวกต่างดาว เหล่าคนธรรมดาหันมาจับอาวุธ เข้าร่วมกองทัพทหารเพื่อปกป้องบ้านเกิด

    นั่นจึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามของขาวโลกและผู้รุกราน ในเวลาต่อมาพอเหล่ามนุษย์สามารถจัดการขับไล่ผู้รุกรานต่างกาแล็กซี่กลุ่มแรกได้สำเร็จ  จู่ๆ มันก็มีผู้รุกรานจากกาแล็กซี่อื่นกลุ่มที่สองโผล่มา จากนั้นตามด้วยกลุ่มที่สาม สี่ และห้า เพิ่มขึ้นมาอีกเรื่อยๆ ไม่สิ้นสุด

    จากที่เป็นเพียงสงครามปกป้องบ้านเกิดของพวกเขา สุดท้ายก็กลายเป็นสงครามระหว่างดวงดาวอย่างที่พวกเขาไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

     

    สงครามดำเนินยาวนานกว่าสามร้อยปี แม้เหล่ามนุษย์แม้จะอ่อนแอกว่าผู้รุกรานต่างกาแล็กซี่อื่นๆที่บุกเข้ามามาก แต่พวกเขาก็ไม่มีความคิดที่จะยอมแพ้ต่อสู้กันยาวนานไม่มีท่าทีจะสิ้นสุด 

    จนกระทั่งวันนั้นมีมนุษย์ต่างดาวกลุ่มใหม่ที่ได้รับผลกระทบจากสงครามก็ปรากฏขึ้นมา..

    พวกเขากลุ่มนั้นเป็นกลุ่มที่ใหญ่กว่าผู้รุกรานที่เคยปรากฏมากอีกทั้งหมด อีกทั้งพงกเขายังครอบครองอาวุธร้ายอย่าง 'เมเทโอ' ที่สามารถทำลายกาแล็คซี่หนึ่งให้หายไปได้อย่างง่ายดายในกลางยิงเพียงครั้งเดียว

    พวกเขากลุ่มนั้นเข้ามากลางสมรภพสงคราม หยุดยั้งสงครามยาวนานเอาไว้ได้ภายในชั่วพริบตา อีกทั้งยังออกตัวว่าอยู่ข้างเหล่าชาวมนุษย์โลก พร้อมกับยื่นข้อเสนอให้ทุกฝ่ายทำสนธิสัญญาสงบศึกไม่รุกรานต่อกันอีกต่อไปขึ้นมา

    ซึ่งแน่นอนหากมีใครปฏิเสธข้อเสนอ พวกเขาที่อยู่ฝั่งมนุษย์โลกจะคุ้มครองชาวโลกอย่างเต็มที่ อีกทั้งไม่คิดจะปราณีศัตรูหน้าไหนที่คิดจะเข้ามาวุ่นวายกับชาวโลกอย่างเด็ดขาด

    สิ้นคำประกาศิตของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของดวงดาวเซพีทีเลน่า

    ผู้รุกรานจากกาแล็กซี่อื่นๆ ต่างก็พากันยอมจำนนในที่สุด เก็บอาวุธเข้าที่และยินยอมเซ็นสัญญาสงบศึกกันอย่างง่ายดาย เพื่อปกป้องบ้านเกิดของตัวเอง...

    ถึงแม้วิธึการของพวกชาวดาวเซพีเทเลน่าจะไม่ได้มาซึ่งการยินยอมอย่างเต็มใจร้อยเปอร์เซ็น แต่สิ่งใดที่ทำให้สงครามหยุดได้พวกเขาก็ล้วนจะทำ

     

     

    ชาวดาวเซพีเทเลน่านั้นมีรูปร่างคล้ายมนุษย์ แต่แตกต่างกับชาวมนุษย์ก็เพียงแค่พวกเขามีบางสิ่งเพิ่มมาตามร่างกายตามพันธุกรรมของแต่ละคนที่แตกต่างกันออกไป เช่น จักรพรรดิ จะมีปีกถึงหกปีกที่หลัง เขาคล้ายเขากวางบนหัว ครอบครองดวงตาหลากสี รูปร่างคล้ายกับเทวทูตสวรรค์ เทวดาของโลกมนุษย์ ส่วนเหล่าผู้ติดตามรูปร่างคล้ายมนุษย์ แต่มีเขางอกที่ศีรษะทั้งสองข้าง ดวงตาสีทอง..

    แต่ในดาวนั้นก็ไม่ได้มีเพียงแค่ชาวดาวเซพีเทเลน่าเท่านั้นที่อยู่อาศัย ยังมีเผ่าพันธุ์ที่มนุษย์โลกต่างคิดว่าจะมีเพียงโลกแฟนตาซีจินตนาการเท่านั้นถึงจะมี ไม่ว่าจะเงือก แวร์วูฟ แวมไพร์ เอลฟ์ ภูติแฟรรี่ และเผ่าต่างๆอีกมากมายอยู่เต็มไปหมด..


     

     

    มนุษย์โลก หลังพอได้ชาวดาวเซพีเทเลน่าช่วยเหลือทำให้โลกมนุษย์ฟื้นฟู โลกของพวกเขาก็กลับมาสวยงามได้อีกครั้ง แม้จะสูญเสียทรัพยากรสำคัญไปหลายอย่างพวกเขาก็พร้อมที่จะกู้คืนสิ่งนั้นคืนมาในอนาคต

     

    และเพื่อไม่ให้เกิดการแกร่งแย่งขึ้นมาอีก จักรพรรดิแห่งดาวเซพีเทเลน่าต้องการให้ทุกกาแล็กซี่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน จึงสั่งให้พวกเขาทุกคนจึงร่วมกันสร้างกลุ่ม 'สหพันธรัฐ' ขึ้นมา เพื่อให้ทุกเผ่าพันธุ์ต่างๆ ทั่วทั้งจักรวาลอยู่ร่วมกันได้ และใช่ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข 

     

    ทางด้านฝั่งมนุษย์ต่างดาวหลังจากทำสนธิสัญญาสงบศึกก็เข้ามาขอเรียนรู้เกี่ยวกับการดำรงชีวิตของชาวมนุษย์และขอทรัพยากรบางส่วนแลกกับทรัพยากรของพวกเขาเพื่อนำไปศึกษา

    นักธุรกิจชาวโลกเริ่มคิดจะค้าขายสินค้ากับชาวดาวอื่นๆ เพื่อพัฒนาโลกของพวกเขาเวลาไม่นานก็เกิดการค้าขายระหว่างดาวดวงขึ้น

     

     

    เวลาผ่านไปเกือบสองร้อยปี ในที่สุดทั้งกาแล็ตซี่ทั้งหลายร้อยก็กลายเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างแท้จริงในที่สุด

    หลังจากที่นักวิทยาศาสตร์ของทุกกาแล็กซี่ได้ทำโครงการสร้าง 'เครือข่ายดาว' ขึ้นมา เพื่อให้ทุกคนในกาแล็กซี่ต่างๆได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น และนั่นก็เป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของสหพันธรัฐที่ทำให้ทั่วทั้งจักรวาลอยู่ร่วมกันได้อยู่ร่วมกันอย่างแท้จริงตามที่จักรพรรดิแห่งเซพีเทเลน่าต้องการ

    หลังจากนั้น 'ดาวเซพีเทเลน่า' หรือชื่อใหม่ที่ทุกกาแล็กซี่ต่างเรียกขานว่า 'จักรวรรดิ' ก็กลายเป็นจุดศูนย์กลางของทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาล เพื่อให้ทุกคนได้แชร์ข่าวสารต่างๆให้กันได้อย่างทั่วถึงมากขึ้นและเป็นสถานที่ๆแข็งแกร่งที่สุดในจักรวาลที่มีกองกำลังมหาศาลที่สุด

    แต่ถึงอย่างนั้นแม้พวกเขาแข็งแกร่งเพียงใดก็ไม่เคยเอาอำนาจมากดขี่ใคร หากเมื่อกาแล็กซี่ใดต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาก็จะไปส่งคนเข้าช่วยเหลือทันที ส่วนดาวเคราะห์น้อยๆ หรือดวงดาวขนาดเล็กๆ ที่เพิ่งมาใหม่ก็สามารถเข้าร่วมมาอยู่ด้วยกันกับเครือข่ายดวงดาวได้ เพียงแค่พวกเขามาลงทะเบียนยืนยันตัวเองที่จักรวรรดิ 

    นั่นจึงทำให้ทุกคนรักจักรวรรดิ และเคารพ นับถือจักรพรรดิที่แสนยิ่งใหญ่กันที่สุด

     

    หลายพันปีผ่านไป

    การดำรงชีพของมนุษย์เริ่มนำเอาสิ่งของจากต่างดาวทำ มาใช้ในชีวิตประจำวันไม่ว่าสินค้าเครื่องใช้และยาต่างๆ ทำให้มนุษย์บางคนเริ่มพากันมีพลังพิเศษและอายุไขเพิ่มขึ้น จากที่มีอายุไขกับแค่ 80-100ปี ปัจจุบัน พวกเขาสามารถมีอายุได้ถึง 500-600 ปี กันเลยทีเดียว

    ทุกอย่างบนโลกพัฒนาและเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่ก็สูญเสียหลายๆอย่างไปมากจากสงครามเช่นเดียวกัน เวลาผ่านไปหลายร้อยปี ก็ใช่ว่าตลอดระหว่างในจักรวาลของพวกเขาจะไม่พบปัญหาใดๆเลย

    แต่หลังสงบสุขกันได้ไม่นาน

    จู่ๆ สัตว์ประหลาดนอกอวกาศ เซิร์ก ก็ปรากฏตัวมาจากที่ไหนก็ไม่มีใครทราบ พวกมันทำลายล้างทุกอย่างไม่เหลือซาก ภายในสิบปีพวกมันทำลายดาวเคราะห์ร้อยไปมากมาย

    จักรวรรดิทำการใช้เมเทโอเพื่อจัดการพวกมันไป ทำลายไปหลายร้อยกว่าดวงดาวก็ยังไม่สามารถจัดการพวกมันได้หมด เพราะเผ่เซิร์กได้ทำการทิ้งไข่ของพวกมันไว้ทั่วทั้งกาแล็กซี่ทั้งหมดไม่ว่าจะกวาดล้างไปเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด นั่นจึงเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ทั้งกาแล็กซี่มั่นคงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม

    ทุกเผ่าพันธุ์หันมาจับมือกันอีกครั้งเพื่อพยายามต่อกรกับพวกมันเพื่อปกป้องบ้านของพวกเขาอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้พวกเขามีเป้าหมายเดียวกันคือต่อสู้กับเผ่าเซิร์ก 

     

    จบเกริ่น

     

    เรื่องต่อจากนี้ช่างหัวมันเดี๋ยวบทนำไปเจอกับน้อนนน(หรือลุง)กันดีกว่าาาา ฟฟฟฟ '+@;'เ+%#%@%×:$^×!

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น